tο λοιπόν αδέρφια, δεν μιλάμε  για μάηντ(σικ) εξπαντινγκ εμπειρίες αλλα θα σας περιγράψω χαρτί και καλαμάρι( με το παλαμάρι δες και με το παλουκάρι) τι έπαθα χθες το βράδυ κατά ατη διάρκεια της καταραμένης νυχτερινής περιπολίας.

ωρα 00.45 πτώση τάσης στο ρεύμα, αναγκάστηκα να ανέβω 7 ορόφους και μια καραβόσκαλα σβέλτα γιατί περιμέναν οι ρουμάνες τουρίσριες τα ασανσερ με το νεσεσερ.

00.50 είμαι κάτω και παλι πτώση τάσης και παλι κόβεται η λειτουργία το ανελκυστήρος, άιντε αητέμου παλι 7 οροφους και μια καραβόσκαλα 38 χρονων ετών φούσκωσα ο άνθρωπας για ξυπηρετήξω το κοινό, αλλά ήταν οι τελευταίοι ποθ θα μπαιναν για ύπνο οπότε τώρα ησυχία. ψεκάζω λοιπόν για τα κωλοκουνουπα, και σε συνδυασμό με μια γλυκιά νύτσα, βλέποντας μια παπάατζα του στυλ ταξίδι στο κέντρο της γης (κάρεντ βέρσιον) ξαφνικά αρχίζει ΜΠΑμ και σκαέι το πεστισάηντ (μάλλον) και μια όμορφη μωβ μπάλα σκάει στο αριστερό οπτικό μου πεδίο μαζί με μια όχι τόσο ευχάριστη ζάλη-ναυτία. βαθιές ανάασες για βελτιωση της κατάστασης, πτώση παλμών και επαναφορά ηρεμίας. Οι βαθιές ανάσες όμως από το ρεντ ντράγκον (όνομα για κουνουποκίλλερ) μάλλον κανουν ΠΟΛΥ καλά τη δουλειά τους και το μωβ τώρα είναι στρόγγυλο πλαίσιο στο οπτκό μου πεδίο. όλα είναι πολύ χαρούμενα καθώς το μωβ εναλλάσσεται με πράσινο, λαμπυρίζον κίτρινο με αστεράκια και ίσα που βλέπω μπορστάμου. το φαινόμεο κράτησε γύρω στο πεντάπλεπτο, όχι πολύ αλλά στη δεύτερη φάση του είχε πλάκα. για να είναι πιο εμπεριστατομένο το ιστορικό, λάβετε υπόψη και την έλλειψη ύπνου  (φενικότερα) και το γργονόςς ΄τοι όξω έβραζαν τα ντουβάρια μετά το 42άρι που βάρεσε ο υδράργυρος χθες το μεσημέρι.ίσως ο γιατρός γυρνώντας από την (κ)Αφρική να πει πως έγινε αυτό το πράμα. δεν ξέρω, αλλά είχε πλάκα και μια αίσθηση ευφορίας. για τις κάβλες που ακολούθησαν δεν ξέρω αν φταίει το ρεντ ντράγκον, αλλά ήμουν μόνος εκτεθειμένος και δεν μπορούσα να κάνω και πολλά πράγματα σελφ σερβις, οπότε είδα βίντεο ψαροντούφεκο στο γουτιουμπ να ηρεμήσω γενικότερα. σήμερα το πρωι σηκώθηκα σωστός, ούτε χανγκ όβερ  όυτε βήχας, μόνο πείνα του κιαρατά, να ναι καλά η μάνα που έκανε γλυκό β΄σσσινο και ήπια βουλιμικά μια αυτοσχέδια βυσινάδα και δροσίστηκαν τα μέσα μου. τσίαρς πιπολ.