Βόλος, the garage capital of the world

25 Ιανουαρίου, 2008

Νταξ. Είναι γνωστό τοις πάσοι πόσο γαμάτη πόλη ήταν ο Βόλος πριν τον γαμήσουν άνευ σίελου οι βουλευτές του και οι τοπικοί άρχοντες, κάπου εκεί στη δεκαετία του 80 και στις αρχές του 90. Όταν οι πιτσιρικάδες ακούγαν μουσική, ασχολούταν με τέχνες (όπως το πως να πετύχεις την καλύτερη μαλακία και να μην μπιμπικιάσει η φάτσα σου) και ο Σπυρολέων μεσουρανούσε ως τοπικός αντιπ΄ροσωπος των MANOWAR στο βολιώτικο μουσικό στερέωμα.επίσης έχει ξανασχολιαστεί πόσο ροκομάνα πόλη ήταν, μιας που έχει φιλοξενήσει μπάντες όπως οι RUBBERS, STAINS, PENUBRAS, ενώ ακόμα φιλοξενεί τον μητσάρα, the biggest dirtbag ever. Επίσης ήταν ίσως η μόνη επαρχιακή πόλη στηνοποία ο πιτσιρικάς έλεγε πως ακούει γκαράζ και δεν τον παίρναν με τα μπουζόκλειδα και τα λάδια και τις πίσσες και τα πούπουλα. Όλα αυτά βέβαια έχουν χαθεί μακράν και μόνος στο σπίτι καμιά φορά αφουγκραζόμενος το παρελθόν μετά από καμιά γιαπωνέζικη τσόντα τα θυμάμαι καθώς έρχονται στο νου μου τα HONDA παπάκια που τα καβαλούσαν όλοι με σήματα FOX .ΑΑΑΑχ περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις. Τώρα πια τίποτα δε μας σώζει, αν εξαιρέσεις τίποτα φωτεινά πεντάλεπτα που θα σου δώσει κανένας ταλαίπωρος ντιτζέη που έχει ξεμείνει από τότε να παίζει χωρίς ένσημα ενσαρκώνοντας το ροκενρολ και το γεγονός πως είναι τόσο τεμπέλης που έχει αποτύχει σε οτιδήποτε άλλο προσπάθησε να κάνει όπως πλανόδια πώληση τσατσαρων έξω από τον ΟΤΕ, πλασιέ προϊόντων βιοφωταύγειας ,φωτογράφος σε κηδείες κλπ υποσχόμενα επαγγέλματα .

Αλλά χθες όλα άλλαξαν. Ενώ βαριεστημένος ξεκίνησα να πάω σε γνωστή και μη εξαιρετέα μπυραρία της πόλης να απολαύσω το βραδiνό τρασομεζέ μετά ζύθου, με περίμεναν 2 (δύο, deux, two, zwei, zwan, kokobill) εκπλήξεις άνευ προηγουμένου.Δεν στέκομαι στο γεγονός πως η μπύρα ήταν σε μερίδα που δεν θα χόρταινε ούτε η κόρη που είναι κάτω των 2 ετών , μια που η μπύρα ήταν καλή, urquell και ξερό μπσωμί λέμε,άμα δε, το συνοδεύσεις το μπ[υρόνι και με τρασολουκάνικα και τηγανοπαπαριές γίνεται ακόμα καλύτερο.Τα ηχεία βέβαια βαράνε ανοστιές αλά δε βαριέσαι, εδώ ήρθαμε για μπύρα. Ξαφνικά όμως ως εξ αίφνης, οι ουρανοί ανοίξαν και μια αχτίδα φωτός και ήχου εφάνη στον ορίζοντα.Delmonas-Hidden charms παρακαλώ και τα μυαλά στο μίξερ. Τζούρα τσιγάρου και ανυπομονησία.Επόμενο άσμα, Lyres – Soapy, χαμόγελα και παραγγελία 2 μπύρας καπάκι.Fuzztones-She;s wicked και η αχτίδα μεγαλώνει. K;apoy ek;ei arx;izoyn k;ati kap;akia Sonics, Brogues, remains(Live), ξανά μανάSonics και δεν συμμαζεύεται το κόλπο για καμιά ώρα.Θέλετε και το κερασάκι στην τούρτα; ο ντιτζέη ήταν (νομίζω πως ακόμα είναι) γυναίκα.Μάλιστα κερίες και κύριοι και κεριά και λιβάνια.¨οχι οτι μετά την ώρα το έσκισε βάζοντας κάτι άθλιο, me stooges & white stripes, detroit cobras , le tigre φύγαμε. , ε ρε γλέντια, έ ρε προσφορές.αλλά το πιο παράδοξο τραγουδάκι που ακούστηκε ήταν ΑΥΤΟ.

Και για να επιβεβαιώσω πως ο γκαραζιέρης ποτέ δεν χαίρεται 100%, έσπευσε η γκαρσόνα να με λούσει με 3 ποτήρια βάζα που είχαν κάποιο είδος WEISS BIER. Ακριβό μπουγέλο θα μου πεις, δεν το έκανε επίτηδες θα μου πεις, εντάξει και σένα σου φάνηκε αστείο θα μου πεις, ξυσταρχίδιασου θα μου πεις, και όλα τα συναφή. Πάντα όμως, μετά τη χαρά για τον γκαραζιέρη έρχεται η κρυάδα.ευτυχώς που καθόμουν και δεν φαινόταν το παντελόνι μου που είχε βραχεί σε πολλά επίμαχα σημεία.Δεν κρύβω πως σκέφτηκα να κατουρήσω επί τόπου αλλά δε βαριέσαι, η μουσική ήταν καλή. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα σε αυτή τη ζωή. Και τρασούρα, και μπύρα και καλή μουσική και στεγνά ρούχα…

Written by nofunkydrummer Posted in Ροκενρολ Tagged with ωραία κιθάρα και ωραίο πικαπ,Βόλος